اكثر سيستم‌هاي تكثير و پرورش آبزيان براي حفظ فرآوري خود، متكي به يك منبع تامين مواد مغذي و انرژي هستند و مواد مغذي زايد و انرژي غيرقابل مصرف توليد مي‌كنند. اين مواد زايد، كه آلاينده‌هاي بالقوه‌اي هستند، فقط از عدم كارايي انسان در بهره‌برداري از سيستم‌هاي طبيعي ناشي نمي‌شوند، بلكه بخشي از آن نتيجۀ اجتناب‌ناپذير فرآيندهايي است كه براي تداوم حيات لازم هستند. به اين دليل است كه سيستم‌هاي مديريت زيست‌محيطي، كه شامل كاهش مادۀ زايد و كنترل آلودگي است، در فرآيند مديريت زيست‌محيطي از اهميت بسياري برخوردار هستند. بدون اين سيستم‌ها ممكن است اثرات مواد زايد به منابع صنعت تكثير و پرورش آبزيان زيان برساند. بر اين اساس پاره‌اي از موضوعات كتاب حاضر بدين‌قرار است: طبقه‌بندي تكثير و پرورش آبزيان، پرورش نيمه‌متراكم ميگو، اكولوژي سيستم‌ها و مديريت زيست‌محيطي، مواد زايد و تكثير و پرورش آبزيان، مديريت اجرايي براي كاهش مواد زايد، جداسازي مواد زايد دارويي، سيستم‌هاي مديريت زيست‌محيطي، و تلفيق آبزي‌پروري و باغباني.