سازمانهاي بين‌الملي غالبا نهادهايي هستند كه نه فقط از دولتها، بلكه به وسيلۀ آن‌ها و براي آن‌ها به وجود آمده و به وسيلۀ نيروهاي خارجي به حكومت‌ها تحميل نشده‌اند. در قرن نوزدهم، انجمن‌ها و اتحاديه‌هايي با عضويت برخي از دولتها، افراد، گروه‌ها و دسته‌هاي مشترك المنافع، كه اهداف و مقاصد مشابهي در كشورهاي مختلف داشتند، شروع به فعاليت و برقراري ارتباط با يك‌ديگر كردند و سازمانهاي بين‌المللي را به وجود آوردند، بعدها كشورها هم در صدد برآمدند تا با يك‌ديگر همكاري كنند و در نتيجه روابط بين‌الملل در سايۀ سازمانهاي بين‌المللي افزايش يافت. نگارنده در كتاب حاضر نخست كلياتي را دربارۀ تاريخچه، تعريف و اهداف سازمانهاي بين‌المللي بيان و سپس سازمانهاي بين‌المللي با صلاحيت عام و خاص و نيز سازمانهاي قاره‌اي و منطقه‌اي را بررسي كرده است.