قوم ثمود يكي از كهن‌ترين اقوام ساكن در شبه‌جزيرۀ عربستان هستند كه به نظر مي‌رسد از جنوب اين سرزمين به تدريج به سمت شمال و شمال غربي آن كشيده شده و در فاصلۀ ميان حجاز تا سوريه مي‌زيستند. از اين قوم، كه نامش در قرآن نيز ذكر شده، سنگ‌نگاره‌ها و سنگ‌نوشته‌هايي باقي مانده است. نگارنده در پژوهش حاضر بر مبناي اين داده‌هاي باستان‌شناسي سعي در ترسيم جنبه‌هاي مختلف زندگي افراد اين قوم دارد. وي در نيمۀ دوم سدۀ بيستم حدود چهارهزار متن از اين سنگ‌نوشته‌ها را بررسي كرد كه حاصل كار او كتاب حاضر است. در كتاب تاريخ قومي ترسيم مي‌شود كه آغاز و پايانش هم‌چنان در هاله‌اي از ابهام قرار دارد. كتاب را مي‌توان تك‌پژوهشي مردم‌شناختي از قوم ثمود دانست. خاستگاه ثمود، آغاز مهاجرت آن‌ها، پراكندگي قوم‌ها، محل سكونت، پيشه‌ها، جنگ‌ها، روابط اجتماعي، زبان، دين و مراسم ديني، معابد، خدايان و... از جمله آگاهي‌هايي است كه نويسنده توانسته از دل سنگ‌نوشته‌ها بيرون بكشد. نويسنده در آغاز كتاب دو فصل را به گزارش مورخان دربارۀ قوم ثمود اختصاص داده و هم‌چنين از قرآن سود برده است. سپس به گردآوري اطلاعات موجود در سنگ‌نوشته‌هاي ثمودي پرداخته و آن‌گاه تصاوير حك شده بر سنگ‌ها را تفسير نموده است كه در كنار سنگ‌نوشته‌ها به فراواني وجود دارند و طرح تعدادي از آن‌ها نيز در انتهاي كتاب آمده است. وي كوشيده تا نتايج پژوهش‌هاي خود را با داده‌هاي تاريخ ديگر اقوام سامي به ويژه با داده‌هاي تاريخي عربستان جنوبي مقايسه كند. البته اين مقايسه‌ها بيش‌تر در خصوص تفسير اسامي خاص است. يكي از نكته‌هاي جالب، در خصوص اسامي خدايان قوم ثمود و ويژگي‌هاي آن‌هاست كه بيش‌تر داراي ويژگي اختري هستند. در اين بخش نام 65 خدا آمده كه از مهم‌ترين آن‌ها مي‌توان مناف، منات، لات، شمس، هبل، ام‌علي، ستار، رحيم، اله و... نام برد.