فراگيرندگي مضمون‌هاي گسترده‌ي مذهبي و مفهومي در هنر قرن بيستم غرب، در نگاه نخست ممكن است با دنيوي كردن بسياري از جنبه‌هاي زندگي متضاد نمايد. شالوده‌هاي مذهبي بخش زيادي از هنر غربي پيش از اين قرن ـ از مضامين‌اش گرفته تا منابع حمايتي ـ آشكار و انكارناپذير است. اما در هنر قرن بيستم بعد مذهبي، غالبا انتزاعي‌تر و شخصي‌تر است. ما از وادي تصاويري كه با پيامي روشن و غايتي كاربردي خلق شده‌اند، به دنيايي از مكاشفه‌ي معنوي فردي و تصاوير و زبان‌هاي ديداري شخصي قدم مي‌گذاريم كه بيش‌تر در پي كشف و بازخواني است، تا تعريف و تجويز. بعضي از نقاشان شمايل‌هاي آشناي مذهبي را به صورت وسايل بياني قابل دسترس، براي معنا بخشيدن به فرهنگ و ذهنيتي متعلق به دوران‌هاي پيش به كار برده‌اند؛ برخي ديگر به طور كلي شمايل را كنار گذاشته‌اند، تا پيوندهاي معنوي عرفاني‌تر را در تصاوير انتزاعي پرابهام بكاوند. در كتاب حاضر، كه دستاورد نمايشگاهي با عنوان "فراسوي ايمان" است، اين جريان‌هاي فراگير تجربه و تفكر مذهبي را مي‌توان در آثار بسياري از مهم‌ترين نقاشان و مكتب‌هاي نقاشي قرن بيستم ديد. در كتاب آثار مذهبي هنرمندان معاصري چون كيكي اسميت، فرانچسكو كلمنته (نقاش ايتاليايي)، دانيل گلدستاين، ماكس گيمبلت، سيندي شرمن، رزماري تروكل، جروج مونگ مونگ، مارك توبي و... گردآمده است. مضامين آثار، شام آخر، مرگ پدر، سومين تمثيل، هبوط، چهره‌ي مقدس، درخت زندگي، فرشته‌هاي نگهبان و... است.