اصطلاحات "روابط موضوعي" و "خود" طي چند سال گذشته در بسياري از متون روان‌كاوي جايگاه مهمي يافته است. روابط موضوعي معمولا به معناي روابط شخصي، و موضوع، اصطلاحي تخصصي به معناي آن‌چه سوژه با آن در ارتباط است. مباحث مرتبط با روابط موضوعي غالبا به روابط اوليه‌ي كودك و مادر و چگونگي شكل‌گيري دنياي دروني كودك و روابط آتي فرد بزرگسال تحت تاثير اين روابط اوليه معطوف‌اند. "خود" به من در مقام يك شخص يا به يك موجود فعال يا به نوعي بازنمايي از خويش دلالت مي‌كند كه درون ايگو جاي دارد. در كتاب حاضر به ارائه‌ي تصوير كلي و ارزيابي انتقادي دو جريان عمده در روان‌كاوي يعني نظريه‌ي "روابط موضوعي" و "روان‌شناسي خود" پرداخته شده است؛ ضمن آن كه تفاوت نظريه‌پردازان مختلف نسبت به يك‌ديگر، نيز نسبت به مدل كلاسيك فرويدي بررسي شده است.