حكايات حيوانات كه تحت عنوان مستقل "حكايات طريفه تتعلق بالطيور و الحيوان" و صفحات فصل "شاه و پسر و كنيز و هفت وزير" و "جليعادشاه و شماس" آمده است، در حقيقت بازنوشت‌ها يا روايت‌هايي از حكايات كتاب‌هاي هندي و متل‌ها و امثال‌ و حكم ازوپ است. با اين تفاوت كه از شيوه‌هاي حكايت‌نويسي متاخر در نگارش و بازنويسي آن‌ها استفاده شده است. براي مثال نخستين قصه، "حكايت دلگشاي پرندگان و حيوانات"، بيش از آن كه رنگ حكايت و مثل و متل داشته باشد، حماسه‌ي حيوانات است، زيرا هم شخصيت‌هاي آن‌ جانوراني با رفتار و هنجار انساني‌اند و هم رسم و رسوم نادرست زمانه‌ي خويش را به طعنه و ريش‌خند گرفته‌اند و در ظاهر استعاره يا كنايه‌اي از طبقات اجتماعي و افراد ممتاز جامعه هستند. از اين گذشته اطناب حكايات، يادآور سبك باروك است كه اغلب داستان‌هاي هزار و يك شب بدان شيوه روايت شده‌اند. به زعم مترجم، كل بخش "حكايات دلگشا..." به نظم بوده و نويسنده‌اي گمنام آن را به نثر عربي درآورده و جابه‌جا اشعاري از آن را نگه داشته است. قصه‌هاي هندي بخش "شماس و هفت وزير" تا حدی شباهت‌هاي آشكار با منبع خود دارند؛ براي مثال داستان "كك و موش" نقيضه‌اي از داستان "شپش و كك" در "پنجه‌ي تنتره" است. حكايت‌ها در هر بخش زبان متفاوتي دارند".