انسان‌ها، از هر نژاد، زبان، تاريخ، جغرافيا و فرهنگيكه هستند، بر سر انسانيت با يك‌ديگر اتفاق نظر كنند؛ و تلاش‌شان معطوف به اين هدف باشد كه هرآن‌چه طرفه، بديع و زيبا، در جهان درون و برون خويش مي‌بينند، به ديگران بنمايانند. خواه، با تبارشناسي و واكاوي تاريخ، به اثبات برسد كه اين‌ها متعلق به فرهنگ و ملت خودشان است يا ديگري. و اين همه‌ خود را رنجه ننمايند تا، به خيال خود، به اثبات برسانند كه، مثلا انديشه‌ي گفت‌وگو يا تساهل و تسامح، تذهيب و كتاب‌آرايي، اختراع سينما، نخستين شعر جهان و يا بسياري ديگر از عناصر فرهنگي و تمدني، متعلق به ملت ايشان است؛ چرا كه به سادگي مي‌توان گفت اينها دستاوردهاي بشري است كه هريك به نوعي هنر محسوب ‌شده و هركس به قدر توانايي (استعداد و علاقه) و تلاش خويش از آن‌ها بهره مي‌برد. كتاب پيش رو حاوي هفت مقاله‌ي برگزيده از مجموعه مقالات عرضه شده به دبيرخانه‌ي سومين همايش سراسري اعضاي "باشگاه هنرپژوهان جوان" با اين عناوين است: سرچشمه‌هاي تذهيب ايراني پيش از اسلام؛ گفتاري در باب چند و چون مفهوم سينماي ملي؛ آرمان‌هاي اجتماعي در سينماي ايران؛ كاروان‌سراها: جلوه‌اي از معماري ايراني ـ اسلامي؛ گرايش‌هاي مدرن و پسامدرن در هنر؛ پست‌مدرنيزم و گريز از مركزگرايي در هنر؛ و هنر براي شهروندان جامعه‌ي اطلاعاتي.