معماري، هنر است و هنر در فطرت آدمي است؛ معماري تجلي روياها و آرمان‌هاي بشر و تقليدي انساني از آفرينش بي‌همتاي خداوند است؛ آفرينشي كه خداوند در فطرت انسان به وديعه گذاشته تا به خلق "آرمان‌ شهر" اين بهشت گمشده بپردازد و اين ميسر نمي‌شود مگر با توجه به سرشت و فطرت پاك انسان. انسان به واسطه‌ي سرشت الهي كه هديه‌ي پروردگار به او است، همواره در پي رسيدن به كمال مطلق است و هنر، يكي از ابزارهاي لازم در رسيدن به اين كمال مطلق مي‌باشد. لحاظ كردن ارزش‌هاي پايه در مباني نظري معماري يكي از راه‌هاي تحقق خلق بالندگي هنر و نيل به ذات پروردگار است. محور اصلي كتاب حاضر "فطرت انساني" و "معماري مبتني بر فطرت" است. "معماري فطري" در ميدان رقابت با "شبه معماري" و "معماري محض" بر آن‌ها فايق آمده و رمزگشاي "آرمان شهر" حقيقي و ازلي مي‌باشد. برخي عناوين كتاب مشتمل است بر: حقيقت انسان؛ مراتب رشد انسان يا شكوفايي فطرت؛ سرشت، غريزه، فطرت؛ معماري انساني؛ معماري مدرن يا معماري ماشيني؛ و گامي به سوي معماري مبتني بر فطرت.