همه‌ي افراد به دنبال نشانه‌هايي هستند كه دريابند شخص مقابلشان چه احساسي دارد تا نسبت به آن احساس بي‌توجه نباشند، زيرا در ميان‌نهادن چنين اطلاعاتي چه با كلمات و چه با رفتار براي بهبود بخشيدن به هر رابطه‌اي لازم و ضروري است. خواسته‌ها يا واحد بنيادين ارتباطات عاطفي، پرسش‌ها، نگاه‌ها، حالت چهره و... حركاتي هستند كه نشان مي‌دهند فردي خواهان ارتباط برقرار كردن است، حال اين پاسخ به احساس و نياز او مي‌تواند پاسخي مثبت يا منفي باشد. افرادي كه در بيان خواسته‌ها و نيازهاي خويش معمولا مشكل دارند و يا به خواسته‌هاي ديگران پاسخي منفي مي‌دهند. كساني هستند كه با اختلافات بيش‌تري در زندگي با افراد مواجهه مي‌شوند؛ اختلافاتي كه اگر مي‌توانستند، نيازها و خواسته‌هاي عاطفي ديگران را بپذيرند و يا با آن‌ها به‌جاي جروبحث به گفت‌وگو بنشينند، هرگز به وجود نمي‌آمدند. در نتيجه اين نكته وجود دارد كه فرآيند بيان خواسته‌ها تاثير عميقي بر روي روابط باقي مي‌گذارند و چنين اشخاصي كه در برقراري رابطه ضعيف هستند ممكن است در زندگي از تنهايي، عدم رضايت و عدم ثبات زيادي برخوردار شوند كه هريك از اين‌ها مي‌تواند فشارهاي زياد هم‌چنين انواع مسائل بدني و روحي را براي آن‌ها ايجاد كند. از اين رو نگارندگان در جلد دوم از مجموعه‌ي "درمان و به‌سازي رابطه‌ها" در ادامه‌ي گام‌هاي قبلي گام چهارم و پنجم به سازي رابطه‌ها را بيان كرده‌اند. اين گام‌ها عبارت‌اند از: مهارت‌هاي ارتباطات عاطفي خود را تيز كنيد و نقاط مشترك خود را با ديگران پيدا كنيد.