امروزه با توجه به گسترش روزافزون رسانه‌هاي ديداري و شنيداري، "ترانه" نه در ايران كه در دنيا، به يكي از پرمخاطب‌ترين گونه‌هاي هنري تبديل شده است. با اين حال هنوز به مسائل بنيادين زيبايي‌شناسي و آفرينش‌گري ترانه در ايران به طور منسجم و آكادميك پرداخته نشده است. آن‌چه به صورت مكتوب به ما رسيده اظهارنظرها و بيان مسائل تاريخي ترانه از منظر شخصي بوده است. با اين كه درباره‌ي ترانه كم‌تر تعريف مشتركي عرضه شده كه مورد توافق همگان باشد، هيچ‌كس براي مثال شعر سپيد يا قطعه‌ي ادبي را به عنوان ترانه نخوانده است. اين بدين‌معناست كه قاطبه‌ي جامعه‌ي هنري با توجه به سبقه‌ي تاريخي و فرهنگي تعريف نسبي و متفق القولي از ترانه دارند. اين كتاب تلاشي است براي يافتن بنيان‌هاي علمي و نظري اين تعريف. موضوعاتي كه نويسنده به آن‌ها پرداخته بدين‌شرح است. جستاري در تعريف ترانه، دوره‌شناسي ترانه‌سرايي در ايران، قافيه در ترانه، وزن در ترانه، بديع در ترانه، و سبك‌شناسي ترانه.