دانشمندان روزگار ما به دو شخصيت بزرگ علمي بيش از ديگر نام‌آوران عرصه‌ي علم مديون هستند؛ شخصي به نام گاليله، مجادله‌گر و احتجاج‌كننده و ديگري نيوتن، رياضي‌دان پي‌گير و رازدار. گاليله در عصري كه اواخر دوران نوزايي (رنسانس) را سپري مي‌كرد و انسان‌ها به آموختن دانش و هنر هنوز اشتياق داشتند، انديشه‌ها را در جهتي تازه هدايت كرد. او به دانشمندان پيام داد كه كتاب تكوين به زبان رياضي نوشته شده، پس به آن زبان آن را بخوانند و براي تفحص در احوال جهان در تلسكوپ بنگرند،نه كتاب‌هاي فيلسوفان. گاليله در سال 1642 در ايتاليا درگذشت ولي در همان سال نيوتن در انگلستان متولد شد و جهان را دگرگون كرد. با افتادن سيبي از روي درخت نيوتن متحير شد و مطمئن گرديد كه نيرويي اين جسم را به زمين آورده است و همين امر باعث شد بعد از انجام آزمايش‌‌ها و تحقيقاتي "قانون جاذبه‌ي زمين" را كشف كند. به دليل اهميت و نقش بزرگ گاليله و نيوتن در عرصه‌ي علم و دانش، نگارنده در كتاب حاضر، نخست به شرح زندگي گاليله و سپس نيوتن پرداخته و تمامي جنبه‌هاي زندگي و اقدامات، اكتشافات و ابداعات آن‌ها را بررسي كرده است.