اين كتاب در سده‌ي ششم هجري به وسيله‌ي يكي از دانشمندان عصر سلجوقي به نام "محمد بن علي بن سليمان راوندي" تدوين گرديده است كه در دربار اميران سلجوقي خدمت مي‌كرد. كتاب حاضر تاليفي است مشتمل بر مقدمه‌اي در ابتداي كار تركان سلجوقي و بيان احوال آنان با محمد غزنوي و علت قيام‌شان بر مسعود غزنوي. مطالب كتاب از ابتداي جهانداري ركن الدين ابوطالب طغرل بك محمد بن ميكائيل بن سلجوقي (432-455 هـ) آغاز گرديده و تا انقراض سلسله‌ي سلجوقيان در عراق بر دست خوارزمشاه تكش بن ايل ارسلان ادامه دارد. روش مولف در نگارش تاريخ چنان است كه پس از ذكر القاب و اسم و عناوين هر پادشاه، نخست شمايل و سيماي آن پادشاه و گاهي نيز مدت عمر و سلطنت او را برمي‌نگارد و پس از آن نام وزرا و نزديكان او را مي‌آورد و اخلاق و كردار آنان را توصيف مي‌كند. آن‌گاه به ذكر وقايع سلطنت وي مي‌پردازد. مولف غالبا در ضمن بيان خويش از آيات و احاديث و امثال و اشعار پارسي و تازي نيز بهره مي‌جويد. گويا منبع اصلي راوندي در نگارش كتاب تاريخ‌اش، كتاب سلجوق‌نامه‌ي ظهيري نيشابوري بوده و در واقع كتاب راوندي خلاصه‌ي كتاب نيشابوري است. از فوايد كتاب اشتمال آن بر حوادث دوره‌ي طغرل سوم تا پايان كار او و نيز اوضاع عراقي و احوال امراي آن سرزمين پس از تسلط خوارزميان است. هم‌چنين كتاب مطالبي را در خصوص رجال و شعراي نامي آن عهد مانند علاءالدوله‌ي عربشاه، انوري، اثير اخسيكتي و ديگران دربردارد. كتاب با مقدمه‌اي از استاد فروزان‌فر همراه است.