اين كتاب گزارشي تحليلي است از حكومت سلجوقيان و مراحل شكلگيري حكومت آنها و ارتباطات سياسي اين سلسله با خوارزميان و عباسيان و دولتهايي است كه در اندلس به حكومت رسيدند. سلجوقيان با شورش عليه مسعود غزنوي و تسلط بر سرزمينهاي اسلامي تا بغداد حكومت خود را امتداد دادند. نويسنده روش حكومتي هر يك از سلاطين سلجوقي را بررسي كرده و از انقلاب و نهضت فرهنگي كه در سرزمينهاي اسلامي شكوفا شد سخن رانده است. نهضتي كه به حوادث مربوط به سقوط اندلس، ظهور جنگهاي صليبي و تشكيل دولت بني عمار ارتباط دارد. بني عمار دولتي اميرنشين بودند كه به شعر و دانش و علوم و آباداني اهميت ويژهاي دادند. زمينههاي تشكيل و تداوم حكومت بني عمار در طرابلس يكي از دغدغههاي اين پژوهش است.