مرحوم استاد سيد احمد فرديد يكي از حكما و فيلسوفان برجسته‌ي معاصر است. البته او را بيش‌تر مي‌توان از حكما برشمرد تا فيلسوفان، چرا كه او خود حكمت را اعم از فلسفه مي‌دانست. وي مايل به استقلال و تميز و تجزيه‌ي حوزه‌هاي مختلف اشراق، تصوف، كلام، و فلسفه از يك‌ديگر بود و به امكان اتحاد اين‌ها قايل نبود. در انديشه‌ي او فلسفه براي نجات انسان كم‌تر تواناست. آن‌چه مي‌تواند ما را نجات دهد شعر است؛ شعري كه مصداقش حكمت است. به نظر او قرآن براي خود ادوار خاصي دارد و مي‌توان آن را مستقل و بي‌نياز از ادوار يوناني بسط و تفصيل داد. نگارنده در كتاب حاضر آراء و عقايد استاد سيد احمد فرديد را درباره‌ي موضوعات و افراد متفاوت و متعدد بيان مي‌كند. اين موضوعات به ترتيب حروف الفباي فارسي مرتب شده‌اند. مطالب كتاب با موضوع اباحيت و ابرمرد شروع شده و با يهود و يهوديت پايان مي‌يابد.