ماني كه در دوران ساساني ميزيست و فيلسوف، شاعر، نويسنده، پزشك، نقاش و پيامآور نور و روشنايي بود. توانست بدون استفاده از نيروي نظامي يا فناوري پيشرفته آيين خود را كه آميختهاي از اديان معمول آن روزگار يعني مسيحيت گنوسي سوريه و بينالنهرين، عقايد قديمي بابلي، فلسفه هلني يا يوناني جديد، عقايد ايراني زرتشتي و غير زرتشتي آيين زرواني و بودايي بود ترويج نمايد. اين كتاب در 8 فصل با استناد به مطالعات انجام شده و منابع قديمي حوادث زندگي و آثار ماني و تشكيلات مانويت و سازمان مذهبي اين مذهب را بررسي و تحليل كرده است.