منظور از حضانت، نگهداري از كودك است. حضانت پدر و مادر از كودك خود، حق طبيعي و تكويني است كه به محض تحقق رابطه‌ي فرزندي به وجود مي‌آيد. حق پدر و مادر در نگهداري از فرزند خود حقي است غير قابل انتقال به ديگري و غير قابل اسقاط. هرگاه حضانت كودك بر عهده‌ي مادر باشد در صورت مرگ مادر، اين وظيفه به پدر كودك منتقل مي‌شود. هرگاه پدر زماني كه حضانت كودك برعهده‌ي اوست، از دنيا برود، اين وظيفه به جانشين وي يعني پدربزرگ پدري يا وصي او منتقل مي‌شود. شرايط حضانت، مشترك ميان پدر و مادر است، بجز ازدواج. ازدواج مادر در خلال هفت‌سال نخست زندگي كودك، باعث از بين رفتن حق او در نگهداري كودكش مي‌شود. چه ازدواج مادر در زمان حيات شوهر سابقش باشد يا پس از مرگ وي و چه شوهر دوم راضي به نگهداري كودك باشد يا نباشد. اين كتاب در چهار بخش تدوين شده است. در بخش اول به بررسي مسائل حقوقي شيردهي كودكان (رضاع) تحت اين موضوعات پرداخته شده است: جايگاه شير مادر در متون ديني، زمان شيردهي مادر، وظايف مادر در دوره‌ي شيردهي، وظايف پدر در دوره‌ي شيردهي، چگونگي گرفتن كودك از شير و.. در بخش دوم مسائل حقوقي نگهداري از كودكان (حضانت) بررسي گرديده و طي آن اين مباحث مطرح شده است: مراحل نگهداري كودكان، شرايط نگهداري كودكان، روابط پدر و مادر در دوره‌ي نگهداري، و نگهداري كودكان در نظام برده‌داري. در بخش سوم به مسائل حقوقي كودكان سر راهي (لقيط) اشاره گرديده و موضوعاتي از اين قبيل بيان شده است: شرايط نگهداري از كودكان سر راهي، مسائل كيفري كودكان سر راهي، اختلاف در يافتن و نگهداري اين كودكان، و ادعاي داشتن رابطه‌ي نسبي با كودك بي‌سرپرست.