پديدهي كودكان خياباني يا بچههاي خيابان كه از آن تحت عنوان "تراژدي شهري" ياد ميشود، معضل اجتماعي شايع در كلانشهرهاي جوامع معاصر، اعم از كشورهاي پيشرفتهي صنعتي و كشورهاي در حال توسعه است. با اين تفاوت كه ميزان بروز اين پديده، زمينهها و عوامل گسترش آن و نحوهي مقابله با آن، در جوامع مختلف، بر حسب ويژگيهاي اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي آنها، متفاوت است. شرايط خاص كودكان خياباني به گونهاي است كه بيتوجهي و غفلت نسبت به پيامدهاي گسترش آن، ميزان معضلات و انحرافات اجتماعي را در آينده افزايش ميدهد. گرچه ميتوان گفت كودكان خياباني به خودي خود، مجرم و بزهكار هستند، فرهنگ خياباني و شرايط اجتماعي آسيبزاي حاكم بر زندگي خياباني و فقدان نظارت و كنترل نهادهاي جامعهپذيركنندهي كودكان مذكور، به گونهاي است كه كمابيش آنها را به سمت كجرويها و انحرافات اجتماعي متمايل ميسازد. اين كتاب به منظور بررسي نظري پديدهي كودكان كار و خيابان و بررسي اين پديده در ايران و ارتباط اركان جامعهپذيري با چگونگي اين پديده و.. تدوين شده است. كتاب در چهار فصل تنظيم يافته است. فصل نخست به عرضهي تعاريف موجود از كودكان كار و خياباني و بررسي ابهامات موجود در اينباره، بررسي اين پديده به منزلهي يكي مسالهي اجتماعي، بررسي نظريههاي جامعهشناختي حوزهي مسائل اجتماعي موجود و در نهايت بررسي نظريههاي مطرح شده در ارتباط با كودكان مذكور اختصاص دارد. در پايان اين بخش مطالعات و تحقيقات انجام شده در داخل و خارج كشور در اين زمينه بررسي شده است. در فصل دوم آمارهاي مربوط به كودكان كار و خيابان در جهان و ايران ارزيابي شده است. در بخش ديگر اين فصل تاثير قوانين ايران بر وضع كودكان خياباني و همچنين عوامل كلان موثر بر پيدايش پديده در كشور بررسي گرديده است. فصل سوم بررسي آسيبشناسانهي تاثيرات اركان عمدهي جامعهپذيري يعني خانواده، نهاد آموزشي، گروه همسالان و وسايل ارتباط جمعي بر كودكان است؛ ضمن آن كه چگونگي تاثير تربيتي اين اركان بر رشد و پديدهي كودكان بررسي شده است. و فصل چهارم حاوي راهكارهايي به منظور كاهش تعداد كودكان كار و خيابان در مرحلهي نخست و بهبود شرايط زندگي اين كودكان در مرحلهي بعد است.