كتاب حاضر در زمينه‌ي "روش‌ها و فنون تدريس" با هدف افزايش توانمندي شاگردان در يادگيري، بهبود ظرفيت‌هاي يادگيري و كمك به معلمان با اين موضوعات نگاشته شده است: تعريف تدريس و مراحل تدريس، تعريف حيطه‌هاي آموزش و پرورش، بررسي الگوهاي قديم تدريس و نقد و بررسي هريك از آن‌ها و كاربردهايشان، بررسي الگوهاي جديد تدريس و نحوه‌ي استفاده از آن‌ها و كاربردهايشان، جمع‌آوري طرح درس‌هاي مختلف سالانه و ماهانه و روزانه، و ويژگي‌ها و خصوصيات حرفه‌اي معلم و ويژگي‌هايي كه بايد دارا باشد. براي نمونه در بخشي از كتاب از "خانواده‌ي الگوهاي اجتماعي" ـ يكي از الگوهاي تدريس به شيوه‌ي جديد ـ سخن رفته است. اين الگو هم‌چنان كه از نامش پيداست، مهارت اجتماعي مشاركت و جامعه‌ي مردم‌سالار ايجاد مي‌كند. هم‌چنين تعامل اجتماعي و افزايش يادگيري از طريق هم‌دلي از معيارهايي است كه در اين الگو درنظر گرفته مي‌شود. طبق نظر نظريه‌پردازان اين الگوها، مشاركت در كارها باعث بهبود كيفيت زندگي مي‌شود، شادي و احساس لذت و دوستي را به ارمغان مي‌آورد، و از خودبيگانگي و تعارض را از بين مي‌برد. تمام الگوهاي اين خانواده احترام به ديگران است و رشد ارزش‌هاي فرد را تشويق مي‌كند. نگارندگان در بخش "نتيجه‌گيري" خاطرنشان مي‌كنند: "كارهاي زيادي هست كه مربيان و معلمان بايد انجام دهند. احساس بودن و داشتن قوه‌ي تميز بسيار حياتي‌اند. هم‌چنين، معلم و مربي بايد به تجربه كردن اشتياق نشان دهد و بر جامعيت شخصيت خويش تامل كند. انعطاف‌پذيري با سبك و سياق آموزش نيز داراي اهميت بسيار است".