نگارنده در اين مجموعه مقالات، مرزهاي ميم (حركات نمايشي بي‌كلام) را با ساير هنرهاي صحنه مشخص مي‌سازد و مي‌كوشد تا تصوير درستي از اين هنر را به خواننده نشان دهد. بر اين اساس وي از خاطرات و تجربياتش مي‌گويد و خواننده را در جريان تكوين اين هنر قرار مي‌دهد. وي معتقد است: "همه‌ي مردم موسيقي‌دان يا نوازنده نيستند همان‌طور كه همه‌ي آن‌ها مجسمه‌ساز و شاعر و پزشك و راننده هم نيستند. حتي كساني كه به اين كارها اشتغال دارند نيز هميشه در حال انجام آن نمي‌باشند، در حالي كه همه‌ي مردم حتي وقتي در خوابند، ناخواسته به انجام ميم مي‌پردازند... بازيگر ميم بودن يا نبودن در حيطه‌ي اراده‌ي ما نيست، زيرا بي‌آن كه بخواهيم و به ناچار بازيگر ميم هستيم، اما آميختن ميم به زيبايي و لطف، چيزي است كه به انتخاب و تصميم ما بستگي دارد". برخي از موضوعات كتاب عبارت است از: سرچشمه‌هاي هنر ميم، تئاتر و ميم، رقص و ميم، ميم و بازيگر ميم، جلوه‌هاي ويژه‌ي ميم، و ضرورت برگزاري كلاس ميم در يك مدرسه‌ي بازيگري.