دو اثر درباره‌ي كوروش يعني "كوروش نامه‌ي گزنفون" و "تاريخ هرودوت"، آغازگر اين تدوين است كه در آن نظر‌گاه‌هاي گزنفون و هرودوت، دو مورخ نامي يونان، درباره‌ي كوروش بازگو شده است. تبيين فتوحات كوروش از جمله "سارد" و "بابل" در بخش ديگري از كتاب آمده است. گفتني است در طي اين فتوحات، آزادي اسراي يهودي از بابل و تلاش براي آزادي اديان توسط كوروش به دست آمده است. موضوع "ذوالقرنين" ـ كه بازتابي است از شخصيت كوروش ـ در فصلي جداگانه آمده است. كه ضمن آن نظرات انديشمنداني گنجانده شده كه اسكندر را ذوالقرنين دانسته‌اند "توصيف پاسارگاد" و "بيان شمه‌اي از شخصيت كوروش" از ديگر بخش‌هاي كتاب است.