نويسنده به منظور آگاهي از رسالت آموزش عالي براي توسعه‌ي پايدار، بخش نخست كتاب به تشريح و تعريف پديده‌ي توسعه‌ي پايدار و طرح ديدگاه‌ها، چشم‌اندازها، شرايط، مولفه‌ها، شاخص‌ها و اصول آن اختصاص دارد. وي در بخش دوم با مطرح ساختن مفهومي تحت عنوان "تلفيق توسعه‌ي پايدار در آموزش عالي" و طرح مباحثي شامل روند تلفيق، نيازمندي‌ها، هم‌چنين محدوديت‌ها و موانع تلفيق، به تبيين نقش و رسالت آموزش عالي با هدف توسعه‌ي پايدار مي‌پردازد. در بخش پاياني، ضمن جمع‌بندي مباحث پيشين، تشكيلاتي با عنوان "كميته‌ي پايداري دانشگاه"، با ذكر وظايف اركان آن، پيشنهاد مي‌شود. سخن پاياني نويسنده اين است كه آموزش عالي با هدف توسعه‌ي پايدار، از طريق تصميم‌گيران و تصميم‌سازان آينده و عرضه‌ي خدمات مشاوره‌اي، فني، آموزشي و پژوهشي، بين فرايندهاي توليد دانش و انتقال آن به جامعه ارتباط برقرار مي‌كند.