اين مجموعه پس از ذكر "درآمدي برگونه‌شناسي داستانهاي روباتي"، نيز سخني از "جان كمپل" با عنوان "منظورمان چيست وقتي مي‌گوييم... انسان؟" متشكل است از 13 داستان كوتاه علمي ـ تخيلي درباره‌ي روباتها از نويسندگان مختلف، برخي از اين عناوين عبارت‌اند از: "فرومانده در دوزخ/ لاري نيون"، "اتاقك نجات/ هارلان اليسون"، "نژادپرست/ ايزاك آسيموف"، "جنگ با روباتها/ هري هريسون"، "لوده/ پيمان اسماعيليان"، "من خواب مي‌بينم/ والتر ام ميلر پسر"، "پدافند/ اي اين ون وت"، "شكار/ استانيسلاولم"، "خود كارخانه/ فيليپ كي ديك". براي نمونه در "شكار"، نويسنده رابطه‌ي ميان انسان و ماشين را دست‌مايه قرار داده و با وجودي كه انسان‌ها را به شكار ماشين‌ها مي‌فرستد، انسان‌ها بازهم تنها خود را از آينه‌ي ماشين‌ها مي‌بينند؛ گويي شكارچي و شكار يكي هستند و صياد به صيد خود رفته است. در "خود كارخانه" به مهم‌ترين نقاط تمايز ميان روبات و موجودات زنده يعني "توليد مثل" اشاره شده است. در "جنگ با روباتها" نيز از حضور روبات‌هاي جنگ‌جو در آينده و گسترش قلمرو جنگ از عرصه‌هاي زيرزميني تا فضاي بيكران سخن به ميان آمده است.