"گوردن گراهام" در اين كتاب فلسفه‌ي هنرهاي خاص موسيقي، معماري، نقاشي، ادبيات و... را بررسي مي‌كند و نظريه‌هاي متفكراني همچون هيوم، كانت، گادامر، كالينگوود، دريدا، هگل و كروچه را به بحث مي‌گذارد. مشغله‌ي اصلي [نويسنده] ترسيم خطوط بسيار كلي نظريه‌هاي رايج در باب هنر و نحوه‌ي به كار بردن اين نظريه‌ها در مورد قالب‌هاي مشخص هنري است. بخش اعظم كتاب بر اين فرض مبتني است كه بهتر است فلاسفه‌ي هنر مسئله‌ي ارزش هنر را محل مداقه قرار دهند نه اين كه بكوشند تا به تعريفي از هنر دست پيدا كنند. ولي دفاع مبسوط از اين فرض در واپسين بخش كتاب مي‌آيد كه با نظريه‌هاي [گوناگون] درباره‌ي هنر سر و كار دارد. به زعم نويسنده: آنچه گاهي شناخت‌گرايي زيبايي شناسانه خوانده مي‌شود بهترين تبييني است كه درباره‌ي ارزش هنر بيان شده است. هنر و لذت، هنر و احساس، هنر و فهم، موسيقي و معنا، از نقاشي تا فيلم، شعر و بازگويي، معماري به مثابه‌ي هنر، ارزشگذاري و زيبايي شناسي طبيعت و نظريه‌هاي هنر از مباحث اصلي كتاب هستند.