نگارنده در آغاز تعريفي از تكنولوژي به دست مي‌دهد كه عبارت است از هرگونه مهارت عملي كه در آن از نتايج و يافته‌هاي علمي، استفاده شود. سپس ابزار تكنولوژي آموزشي را معرفي مي‌كند كه از آن جمله است: وسايل سمعي و بصري، طراحي نرم‌افزارهاي آموزشي و وسايل آزمايشگاهي، در ادامه ضرورت به كارگيري تكنولوژي آموزشي را خاطرنشان مي‌سازد. به تصريح وي: "توسعه‌ي استفاده از مفهوم تكنولوژي آموزشي در مدارس، به معلمان كمك كرده است تا از نقش صرف انتقال‌دهنده‌ي اطلاعات، رها شوند. بنابراين معلم وقت خود را براي اموري مثل برنامه‌ريزي، سازماندهي و ارزش‌يابي تجربه‌هاي يادگيري تنظيم مي‌كند و در اين زمينه به تشويق و ايجاد انگيزه‌ي هدايت و راهنمايي دانش‌آموزان در بهره بردن از رسانه‌هاي آموزشي متنوع مي‌پردازد. اين رسانه‌ها مي‌توانند اطلاعات عيني‌تري به دانش‌آموزان بدهند و شايد از معلم هم موثرتر باشند. بنابراين در جهان امروز، دانش‌آموزان اطلاعات لازم را مي‌توانند از رسانه‌هاي مختلف آموزشي كسب كنند". برخي از مباحث كتاب عبارت است از: نقش مواد و تجهيزات آموزشي، شيوه‌هاي بهره‌گيري درست از رسانه‌هاي آموزشي، استفاده‌ي مناسب و نامناسب از رسانه‌ها، تاريخچه‌ي سير تحول فنآوري آموزش در جهان، گسترش وسايل كمكآموزشي، و مهم‌ترين و متداول‌ترين رسانه‌هاي كمكآموزشي.