اين كتاب مصور، برگرداني است از متن اصلي كتاب به زبان تركي آذربايجاني و با الفباي كريل كه به معرفي "سلطان محمد تبريزي" ـ از نگارگران برجسته‌ي ايراني در عهد صفويه ـ اختصاص دارد، نيز معرفي و شرح آثار و مكتب او (مكتب نقاشي تبريز) كه به همراه تصاويري از نقاشي‌هاي وي در بخش پاياني كتاب به چاپ رسيده است. گفتني است، در تركيب‌بندي تابلوهاي سلطان محمد شخصيت‌ها دقيقا در مكان‌هاي لازم و مشخص كار شده‌اند او با چنين طراحي‌هايي يك فضاي معمولي و زميني را نقش نمي‌بندد بلكه تابلوهاي او هر يك جهاني است از بهشت خيالي انساني كه بالاتر از مكان زميني است. اولين نگاره‌ي امضادار سلطان محمد به يكي از دلاوري‌هاي بي حد و حصر بهرام گور در منظومه‌ي هفت پيكر اختصاص دارد. اين صحنه كه كم‌تر در نگاره‌هاي ديگران انعكاس يافته، شرح واقعه‌اي است كه در آن بهرام گور، گورخر و شيري را كه بر پشت او جسته با يك تير به يك‌ديگر دوخته است. تصوير طبيعت نيز در آثار سلطان محمد واقعي‌تر و متمايزتر از گذشتگان وي است. در آثار وي منظره، نمود ايده‌آل بهشت نيست، بلكه تجسم شاعرانه‌ي طبيعت است. طبيعت و منظره در آثار وي، تنها مكان رخداد يك حادثه‌ي ساده و يا طبيعت منفعل در يك زمينه نيست بلكه بخش جدايي‌ناپذير آثار اوست كه در خدمت بسط و تشريح موضوع قرار دارد. هم‌چنين (طبيعت) كمك بزرگي در قوت بخشيدن به بار حسي و هيجاني تابلوست. نويسنده خاطرنشان مي‌سازد: "در سال‌هاي 40 ـ 1530 ميلادي (47 ـ 937 هـ. ق) مصورسازي‌هايي كه سلطان محمد براي كتاب‌هاي خطي داشته و تركيب‌بندي‌هاي زيبا و شاعرانه‌اي كه به طور مستقل اجرا كرده است، اعجاز هنري او به شمار مي‌رود. در آثار خلق‌شده‌ي اين دوره، كامل بودن فرم‌هاي زيبا و بديع، تجسم شاعرانه‌ي طبيعت و دنياي شگفت‌انگيز اطراف، شخصيت‌ها، به خصوص مهارت بي‌نظير در تركيب‌بندي و رنگ‌پردازي، ارايه‌ي حرفه‌اي اين آثار و اصالتشان و ... هر بيننده‌اي را شيفته مي‌كند. هارموني حيرت‌انگيز رنگ‌هاي متضاد و تجسم ايده‌آل و زنده‌ي طبيعت، بر بار تزئيني نگاره‌ها مي‌افزايد. زيبايي واله‌كننده‌ي فرم‌ها، احساس هيجاني نگاره‌هاي آذربايجاني و منحصر به فرد بودن آن‌ها، قبل از هر چيز، در رنگ‌بندي شاد و سرخوش و گاه ظريف و شاعرانه‌ي آن به چشم مي‌خورد... اعتلاي هنر نگارگري در يك برهه از تاريخ وابسته به نام سلطان محمد است و با علم به اين كه نقاشي قرن شانزدهم ميلادي (دهم هـ. ق) مكتب تبريز مديون خلاقيت‌هاي اوست، مي‌توان گفت، همان سه مرحله‌اي كه دربرگيرنده‌ي مسير پيشرفت زندگي هنري استاد است، در اصل مراحل اساسي گسترش و اعتلاي هنر نگارگري آذربايجان محسوب مي‌شود. آثار سلطان محمد در هر مرحله، انعكاس ارتقاي خصوصيات هنر قرن شانزدهم ميلادي (دهم هـ. ق) مكتب تبريز است."