اين كتاب سرگذشت ايرانياني است كه از اواخر دوره‌ي صفويه تا پايان دوره‌ي قاجار با انگليسيها حشر و نشر داشته‌اند. نگارنده تلاش مي‌كند تا برخي فراز و نشيب‌هاي مناسبات ايران و انگليس در اين محدوده‌ي زماني را بررسي كند. مطالب كتاب با پرداختن به نخستين ايلچي ايران در انگلستان آغاز مي‌شود. بخش دوم به ماجراي مهدي علي‌خان و نمايندگي او از طرف انگليسيها در ايران اختصاص دارد. حوادثي كه به قتل حاجي خليل، سفير ايران در هند انجاميد. انتخاب محمدنبي به جاي سفير مقتول از مطالب ديگر كتاب به شمار مي‌رود، هم‌چنين زندگي ايرانياني چون عبدالطيف شوشتري و ميرزا ابوطالب اصفهاني در هند، سفارت ميرزاابولحسن‌خان شيرازي از جانب فتحعلي‌شاه به انگليس، نخستين محصلين ايراني در انگلستان. نگارنده در ادامه مسافرت سه شاهزاده‌ي قاجار به انگليس پس از مرگ فتحلي‌شاه براي استمداد از اين دولت، ماموريت‌هاي ديپلماتيك سفراي ايران به انگليس، و سفرهاي ناصرالدين شاه به اين كشور را شرح مي‌دهد. بخش‌هاي پاياني كتاب نيز به بيان قضيه‌ي لاتاري، گرايش ايرانيان به فراماسونري و آخرين بازماندگان قاجارها اختصاص دارد.