تلاش مولف در اين اثر به دست دادن شرح اجمالي از استان فارس (محل اسكان عشاير)، و بررسي مساله‌ي پيدايش آن‌ها و ساختار قومي، اسكان، شغل، فرهنگ مادي، ساختار اجتماعي ـ سياسي، روابط خانوادگي، فرهنگ معنوي اقوام و نقش آنان در زندگي سياسي ـ اجتماعي ايران است. در اين ميان، نويسنده اين كار را در رابطه با همه‌ي اقوام پرشمار فارس غيرممكن دانسته و تنها به بزرگ‌ترين و مهم‌ترين آن‌ها يعني قشقايي‌ها، خمسه، كهكيلويه و ممسني بسنده كرده است.