نگارنده در دومين شمارگان از اين مجموعه، انواع رويكردهاي نقد فيلم را مطرح ميسازد كه عبارتاند از: رويكرد تاريخي، معاصر، اومانيستي، مؤلفگرايانه و رويكرد ديني. به تصريح نگارنده: "علاوه بر اعتقادات الهام گرفته از ماركسگرايي، ميتوان فهرست نظريههاي معاصرتر فيلم را با ديدگاههاي سياسي، اجتماعي، فلسفي، تاريخي و حتي گاه مذهبي در باب ماهيت فيلم به مثابهي هنر كامل كرد. چند دههي پيش، تأثير روانكاوي بر نقد فيلم خيلي قوي بود. سپس ساختارگرايي به قدرت كامل رسيد. امروز اغلب مجبوريم بر فلسفه و واژگان پسامدرنيسم، صحه بگذاريم تا ما را جدي بگيرند. علاوه بر اين، رويكردهاي معاصر، ظهور فمينيسم (زنباوري) در عصر جديدي از ميل به تحليل شيوههاي خاص به تصوير كشيدن زنان، در تمام انواع تصاوير متحرك، خود را نشان داده است".