اين پژوهش به شرح تاريخ "قاراقويونلولار" و "آق‌قويونلولار" ـ حاكم بر منطقه‌ي آسياي صغير و آسياي مركزي در دوران پس از اسلام و هم‌زمان با پيدايش دولت صفوي ـ اختصاص يافته است. گفتني است جنگ جانشيني تيمور، زمينه‌ساز ظهور اين طايفه‌ها گرديد و اين در حالي است كه ملل شرق بسيار پرتوان‌تر از ملل غرب در عرصه‌هاي كشورداري و حكومتي پيشتاز تاريخند. در اين عصر اولويت‌ها با نژاد، سپس زبان، مذهب و سرانجام با حكمران است، از نظر تاريخ‌نگاران غربي، دوران قدرتمندي دويست و پنجاه ساله‌ي حكومت قاراقويونلولار و آق‌قويونلولار، دوران حكمراني تركمانان در شرق ناميده مي‌شود. دوران قبل از آن به ترتيب دوران تاتارها، مغول‌ها، سلجوقي‌ها و عرب‌هاست. علاقه‌مندي غربي‌ها به اين دوران از تاريخ از آن‌جا ناشي مي‌شود كه جنگ‌هاي صليبي و نژادي قرون قبلي به مذاكرات سياسي و مبادلات سفرا و نمايندگان، ارتقا مي‌يابد و در واقع، اولين پايه‌ي مبادلات سياسي ملل غرب با شرق در اين دورhن بنا گرديده است. در كتاب، مباحثي از اين دست بازگو شده است: وجه تسميه‌ي دو طايفه، خصوصيات طوايفي كه به اتحاد قاراقويونلولار درآمدند، آثار آق‌قويونلولار، معرفي سكه‌هاي آق‌قويونلولار، ديانت دو دوره‌ي آق‌قويونلولار، القاب و مناصب در زمان اين طايفه‌ها، و نسب‌نامه‌هاي تيموريان، صفويان تا شاه اسماعيل، قاراقويونلولار و آق‌قويونلولار به همراه نقشه‌ها و تصاوير.