نويسنده در اين كتاب با دو رويكرد نظري و عملي جنبه‌ها و مباحثي از "توسعه‌ي پايدار" را تشريح مي‌كند وي به همين منظور اين موضوعات را در كتاب مطرح مي‌سازد: "مفهوم توسعه‌ي پايدار"، "بيان فلسفي توسعه‌ي پايدار"، "كشاورزي و صنعت"، "انسان، مشاركت و محيط زيست"، "تئاتر مشاركتي: وسيله‌اي براي ارتباط توسعه‌اي" و "توسعه‌ي روستايي پايدار به مثابه‌ي زيرساخت توسعه‌ي اجتماعي"، گفتني است: "مفهوم توسعه‌ي پايدار كه در اواخر دهه‌ي 1980 ميلادي از بحث‌هاي علمي مرتبط با محيط زيست سربلند كرد، به عنوان الگوي سيستمي، مبنايي براي توسعه تلقي شد، به نحوي كه بين سه سيستم اقتصادي، سيستم اجتماعي و سيستم بيوفيزيكي (زيست محيطي) پيوند زد". مولفه‌هاي اقتصادي توسعه‌ي پايدار عبارت‌اند از: نيروي كار، سرمايه، فناوري يا تكنولوژي، و اطلاعات. مولفه‌هاي اجتماعي توسعه‌ي پايدار نيز شامل سرمايه‌ي اجتماعي (نهادسازي اجتماعي و همبستگي اجتماعي)، و پويايي يا ديناميزم اجتماعي است. مولفه‌هاي زيست محيطي توسعه‌ي پايدار مشتمل بر منابع انرژي، منابع طبيعي و منابع حياتي است.