نويسنده در اين كتاب، كوشيده برخي از عناصر عمده‌ي سازنده‌ي سياست علمي و برخي مفاهيم سياست‌گذاري در اين خصوص را معرفي و تشريح كند كه از جمله‌ي آن‌هاست: زبان فارسي به طور عام، زبان تخصصي حقوقي، فارسي به طور عام، زبان تخصصي حقوقي، فارسي به منزله‌ي عنصر بسيار مهم هويت ملي، مصداق‌هايي از اولويت‌هاي تحقيقاتي، وظايف فرهنگستان زبان و ادب فارسي، نمونه‌هايي از مطالعات ايران‌شناختي كه به علت فراموش شدن برخي از اطلاعات، توجه به آن‌ها جنبه‌ي فوريت دارد، علم بومي به ويژه در قلمرو علوم انساني، سياست‌گذاري و برنامه‌ريزي در برخي از زمينه‌هاي پژوهشي و آموزشي، و وظيفه‌ي دستگاه‌هاي سياست‌گذار و برنامه‌ريز.