بخش اول كتاب شامل نقدي است بر برخي از آثار داستاني "صادق چوبك" ( 1295ـ 1377)، نظير خيمه شب بازي، انتري كه لوطي‌اش مرده بود، چراغ آخر و تنگسير ;همچنين اتوبيوگرافي صادق چوبك و شرحي بر اين اتوبيوگرافي به همراه سال شمار زندگي و سال شمار مهم‌ترين وقايع داستاني زمان چوبك، آمده است .در بخش دوم، گزيده‌اي از چند داستان كوتاه وي درج گرديده است .گفتني است ..." :چوبك با نوعي عين نمايي ناتوراليستي، كه به شكلي بي طرفانه و غير احساساتي انجام مي‌شد، اقدام به بازآفريني دنياي بي رحمي كرد كه آدم‌هاي ترسان و تحقير شده‌اش چشم ديدن يك ديگر را ندارند .چوبك به عنوان يكي از پايه‌گذاران ادبيات مدرن ايران، در آثارش مي‌كوشد با توصيف دقيق جزئيات، تصويري زنده از واقعيت را نشان دهد .او موفق به پرده بر داشتن از جلوه‌هاي هراسناك جامعه‌اي هراسناك و بيمار مي‌شود .جلوه‌هايي كه همواره كوشيده شده تا از نظرها پنهان بماند ."