اين مجموعه دربرگيرنده‌ي نامه، مقالات، و گفت‌وگوهايي است كه در زمينه‌ي "هنر نمايش" به نگارش درآمده، كه از آن جمله است: "اييسن و پرداخت شخصيت‌هاي نمايشي/ سهيلا نجم"، "اييسن و تاملات ايراني/ محمد رضايي‌راد"، "آواها و گوناگوني لحن‌ها/ تيتريانو فراتوس، ترجمه‌ي مهدي فتحي" و "بيانيه‌ي تئاتر نو/ پي‌ير پائولو پازوليني، ترجمه‌ي مهدي فتحي". براي نمونه در مقاله‌ي نخست، بررسي شخصيت و چگونگي آفرينش آن در آثار هنريك ايبسن با توجه به چند نمايش‌نامه‌ي كليدي او مطمح نظر قرار گرفته است. در اين مقاله به تصريح نگارنده: "ايبسن بر خلاف بسياري از نمايش‌نامه‌نويسان، مي‌كوشد دركمال فشردگي، زندگي قهرمانان خود را به ما نشان دهد و بحراني كه درگير آن مي‌شويم يا به تعبير ديگر در آن شركت مي‌كنيم، صرفا موقعيتي است براي دوباره‌سازي گذشته‌ي آن‌ها. به عنوان مثال، نمايش‌نامه‌نويسي چون مولير به ما نمي‌گويد و لازم نيست بگويد كه چرا هارپاگون خسيس يا آلسست، تندخو شده است. اين‌ها همه شخصيت‌هايي هستند كه در حال، زندگي مي‌كنند. هيچ‌كس در گذشته‌ي آن‌ها جست‌وجو نمي‌كند و نمي‌خواهد بداند چرا در اين شرايط قرار گرفته‌اند. در حالي كه ايبسن، برعكس، نه تنها دقيقا ما را از پيشينه‌اي كه موجب بروز اختلاف و برخورد ميان شخصيت‌ها شده است. مطلع مي‌كند، بلكه ضمنا اين كار را با جانبداري وكيل‌گونه‌اي انجام مي‌دهد".