مباحث اين كتاب، در اصل از يك محفل سري در چين نشأت مي‌گيرد. اين متن دربردارنده‌ي تعاليم بودايي و تائوئيستي براي انجام مراقبه است. ديدگاه اصلي اين است كه هنگام تولد، دو حوزه‌ي روان يعني ضمير آگاه و ناخودآگاه از يك‌ديگر جدا مي‌شوند. آگاهي عنصري است نشانگر آن چه در شخص جدا شده يعني فرديت يافته است و ناخودآگاه عنصري است كه او را با عالم كيهان متحد مي‌كند وحدت اين دو عنصر از طريق مراقبه، اصلي است كه كتاب حاضر بر آن استوار است. بخش پاياني كتاب گفتاري از "كارل گوستاو يونگ" است كه به موضوعاتي چون: تائو، حركت گردشي و مركز، تجزيه‌ي آگاهي، آنيموس و آنيما و مطالب درباره‌ي "اي چينگ" يا تفكر مبتني بر اصل همزماني، اختصاص يافته است.