در ششمين شمارگان از اين مجموعه دو نمايشنامه از اوژن يونسكو ـ نمايشنامهنويس فرانسوي معاصر ـ با نام "درس" و "تشنگي و گرسنگي" فراهم آمده است. براي نمونه، شخصيتهاي نمايشنامهي "درس" عبارتاند از: استادي بسيار سنتي، دانشجوي دختر ساده و فرمانبردار و كلفتي پايبند اخلاق در عين حال داراي روحيهاي خبيث./ استاد قرار است دانشجو را براي امتحان دكتري آماده كند كه در آغاز تدريس، روابط آن دو به دليل ضوابط اجتماعي رعايت ميشود، اما رفتهرفته درس، لحني شهوتانگيز به خود ميگيرد، تا آن كه استاد كلمهي پايان را كه نشانهاي آشكار از تجاوز به عنف است بر زبان ميراند: "بگوييد چاقو... چاقو". گفتني است اين نمايشنامه به منزلهي درامي كميك، ماهيت نيرومند يك رابطه را آشكار ميسازد و زبان در آن وسيلهاي است براي به بردگي كشاندن.