مولف در كتاب حاضر افزون بر اين كه نگرشي به باورهاي اساطيري، افسانهاي و تاريخي دربارهي اسب دارد، از نقشآفريني اين حيوان در برهههايي از تاريخ ايران، ياد ميكند. همچنين اسبان صاحبنام اساطيري را همچون رخش رستم و اسبان افسانهاي نظير "قيرآت كوراوغلو" و تاريخي چون "ذوالجناح امام حسين (ع)" را معرفي ميكند. در پايان نيز از بهرهگيري سخنوران ايراني از اين موضوع در اشعار خود، ياد ميكند.