شايد بتوان خصوصيت تاريخ معاصر ايران را ديالكتيك سرنوشتساز بين سركوبگري و رهاييبخشي دانست. در اين سير تجادلي، افكار و آراي رهاييبخش همگام با مبارزات عملي، كه خود مبتني بر آموزههاي رهاييطلب بودند، در ديالكتيك سرنوشتساز ما حضور تعيينكنندهاي داشتهاند. در اين ميان خواست آزادي در عرصه مقاومت و مقابله با سركوب و اضمحلال، مؤلفه تعيينكنندهاي بوده است. آراي شهيد بهشتي در باب آزادي را در همين نسبت و زمينه بهتر ميتوان فهميد. كتاب حاضر به آراي وي در باب آزادي پرداخته است.