اين كتاب پژوهشي در بررسي توسعه و شناخت انگليسي‌ها از ادب و فرهنگ ايران و ديدگاه‌هاي متفاوت آن‌ها نسبت به ايرانيان است. در اين كتاب نويسنده از نمايشنامه‌هاي همزمان با شكسپير كه برگرفته از حوادث دوران شاه‌عباس هستند تا تأثير شاعران ايراني بر رمانتيك‌هايي چون «تامس مور»، «لي هانت»، «امرسون» و... و تأثير آثار فردوسي، سعدي، حافظ، عطار و جامي بر ادبيات انگليسي را بررسي مي‌كند.