كتاب حاضر، با بررسي پرونده‌هاي 1236 نفر از دختران و زناني كه به دليل فرار از خانه در اورژانس‌هاي اجتماعي سازمان بهزيستي استان تهران در طول سال‌هاي 1381 و 1382 پذيرش شده‌اند و با تكيه بر سال‌ها كار باليني با دختران و زنان در اورژانس اجتماعي «نواب صفوي تهران» به رشته تحرير درآمده است. در اين كتاب بيشتر به حوزه‌هاي فردي و خانوادگي و اجتماعي پرداخته شده و از بيان نظريه‌هاي مربوط به آسيب‌هاي اجتماعي اجتناب شده است. نگارنده در اين كتاب، بر آن است تا گامي در جهت آگاه‌سازي در خصوص دختران و زناني كه به دلايل متعدد از خانه فرار مي‌كنند، مسائل و مشكلات اين آسيب‌ديدگان و اقدامات پيشگيرانه در سطوح مختلف اين معضل اجتماعي بردارد.