اين كتاب كه به منظور استفادة دانشجويان رشتة باستان‌شناسي در مقطع كارشناسي و كارشناسي ارشد تدوين يافته در موضوع تمدن «هي‌تيت» در دورة تاريخي آسياي صغير نوشته شده است. بدين‌ترتيب در اين كتاب، ضمن معرفي تمدن هي‌تيت، چگونگي گسترش فرهنگ هاتي در فلات مركزي آسياي صغير و هنرهاي هي‌تيتي همچون: خط، سفالگري و به ويژه معماري و چگونگي رواج زبان هند و اروپايي از آغاز هزارة دوم ق. م در ميان آنها، بررسي شده است. همچنين در كتاب، معناي برخي از علائم مهم خط هي‌تيت‌ها، به همراه نام‌هاي برخي از پادشاهان و ملكه‌هاي آنها به خط اصلي هي‌تيت، ضميمه شده است. لازم به ذكر است كتاب با تصاويري از هنر هي‌تيت‌ها و نقشه‌هاي مربوط به آن دوره همراه است.

فرهنگ و تمدن مورد بحث ما در سرزميني پا به عرصه وجود نهاد و شكوفا شد كه امروزه، آن را تركيه مي ناميم. در دوران هاي مختلف از اين سرزمين به نام هاي آناتولي، آنادولو و آسياي صغير ياد شده است؛ كشوري كه در خلال تاريخ، همواره دست خوش تغيير و تحولات خوب و بد بوده و اين دگرگوني ها مرزهاي اين سرزمين را پيوسته تغيير داده است.

آنچه را كه امروز تركيه مي ناميم، در حقيقت فلات مرتفعي است به وسعت 743 هزار كيلومتر مربع كه از جنوب به درياي مديترانه، از مغرب به درياي اِژه و مرمره و از شمال به درياي سياه و فقط از طريق مرزهاي شرقي با خشكي ارتباط پيدا مي كند. ارتفاعات فلات آناتولي از شرق به غرب كاهش مي يابد، اما در مركزِ اين فلات دشت همواري وجود دارد كه در ميان كوه هاي بلندي به نام توروس (Toros) محصور شده است.

كوه هاي توروس روي هم رفته جنوب فلات را پوشانيده است و ادامه آن به نام كوه هاي آنتي توروس به سوي شمال شرقي كشيده شده و در شمال به موازات درياي سياه، با پيوستن به كوه هاي آق داغ تا سلسله كوه هاي آنتي توروس، ادامه مي يابد. پيوندگاه اين دو فلاتِ بسيار مرتفع، ارمنستان است. در مغرب، كوه هاي منفرد و كوتاه تري تا ساحل مديترانه امتداد دارد كه خليج هاي بسياري را تشكيل مي دهند.

از كوه هاي شمالي آق داغ، دو رود قزل ايرماق و يشيل ايرماق سرچشمه مي گيرند و به درياي سياه مي ريزند. از سلسله كوه هاي توروس و آنتي توروس رودخانه هاي سيحان و جيحان سرچشمه مي گيرند و با پيچ و خم زيادي به درياي مديترانه مي پيوندند.