مسجد جليلي تهران از جمله مساجدي است كه پيشينة چندان طولاني‌اي ندارد و با قدمت حدود پنجاه سال، در شمار مساجد تقريبا جديد تهران قرار دارد. اين مسجد در خيابان ايرانشهر جنوبي و جنب ميدان فردوسي قرار دارد. در دورة پهلوي دوم، در اين محل، باغ بزرگي وجود داشت كه متعلق به حاج‌مهدي جليلي فرشچي بود و محل سكونت وي و خانواده‌اش نيز در آن قرار داشت. هرسال، در ايام محرم و صفر، در اين باغ روضه‌خواني برپا مي‌شد؛ تا اين كه به پيشنهاد عزاداران و به خصوص مرحوم حجت‌الاسلام فلسفي، در سال 1329 در اين باغ مسجدي بنا شد و عنوان مسجد جليلي را گرفت. اين مسجد، در دوران شاه، يكي از مساجد فعال در عرصة سياسي در تهران بود و سياسي شدن مسجد نيز، مرهون تفكر و عملكرد آيت‌الله مهدوي كني، امام جماعت مسجد بود. كتاب حاضر، جلد اول از مجموعة «پايگاه‌هاي انقلاب اسلامي ـ مساجد» است و به اسناد ساواك، مربوط به فعاليتهاي مسجد جليلي تهران اختصاص دارد. در پايان كتاب،تصاويري از بخش‌هاي مختلف مسجد و اعضاي فعال آن به چاپ رسيده است.