در اين كتاب، ابتدا تاريخچة شكل‌گيري، مباني فكري و ويژگي‌هاي عمدة پسامدرنيسم درج شده، سپس آراي نظريه‌پردازان مشهور پسامدرنيسم همچون «برايان مك‌هيل»، «بري لوييس»، «پتريشياو»، «ايهاب‌حسن»، «ديويد لاج» و... نمايانده مي‌شود. سپس مسابقة پسامدرنيسم در ادبيات داستاني ايران و نيز در ايران ذكر مي‌شود. آنگاه طي سه رمان، يك داستان بلند و هشت داستان كوتاه مولفه‌هاي پسامدرنيسم در اين نوشته‌ها بررسي مي‌شود. «نمي‌توان گفت پسامدرنيسم مبين احساس بحران زندگي و ناباوري به نظمي مقتدر و بيروني است، همان احساسي كه موجد مدرنيسم به [منزلة جنبشي ادبي] گرديد... فردريك جيمسن نيز در تحقيق مفصلش با عنوان پسامدرنيسم يا منطق فرهنگي سرمايه‌داري متاخر (1991)، فروپاشي ساختارهاي سنتي، اجتماعي و اقتصادي را مشابه روان گسيختگي مي‌داند».