دورة فترت، دوره‌اي است كه از يك سو دنبالة دورة ساساني و ادامة سنت‌هاي فرهنگي و ادبي آن و از سوي ديگر دوره‌اي است كه در آن فرهنگ و ادب جديد ايران، كه همان ادبيات فارسي اسلامي است، پي‌ريزي مي‌شود. از طرفي نيز دورة نفوذ و تاثير فرهنگ و ادب ايران در زبان و ادبيات عربي است كه در اين زمان در حال تكوين و توسعه بود. كتاب‌هايي كه در دورة فترت، به زبان عربي ترجمه گرديد منحصر به يك يا دو رشته نبود، اما نگارنده در كتاب حاضر فقط به ذكر چند اثر از آن دسته از كتاب‌ها و نوشته‌هايي مي‌پردازد كه در رشتة حكمت عملي و اخلاق از آثار ايراني به عربي ترجمه شده است. مراد از ادب و حكمت در كتب قديم، همان چيزهايي است كه ما امروزه از آنها با عنوان اخلاق و تربيت و تهذيب نفس ياد مي‌كنيم. نگارنده در كتاب، نخست كلياتي را دربارة انتقال آثار ساساني به دوران اسلامي و شرح مختصري دربارة ادب و اخلاق در ايران ساساني مطرح كرده است. آنگاه به اجمال دربارة ترجمة آثار اخلاقي ايران به زبان عربي و سير آن در فرهنگ اسلامي سخن گفته و چند كتاب يا رساله از ترجمه‌هاي عربي آن آثار را معرفي كرده است. براي اين كه نمونه‌هايي از نوشته‌هاي اخلاقي آن دوران نيز در دست باشد، گزيده‌اي از كتاب‌هاي معرفي شده را به فارسي برگردانده و در كتاب گنجانده است.