زبان خوارزمي، زبان منسوب به سرزمين خوارزم است كه بخشي از ايران كهن به شمار مي‌رفته است. اين سرزمين، امروزه بخشي از خاك كشور ازبكستان و جمهوري تركمنستان را تشكيل مي‌دهد كه در جنوب درياچة آرال (خوارزم) واقع است. زبان خوارزمي جزء زبان‌هاي ايراني دورة ميانه از گروه شرقي است. مجموعة حاضر، حاوي ده مقاله از چهار ايران‌شناس و زبان‌شناس برجسته درخصوص جنبه‌هاي مختلف زبان خوارزمي تحت اين عناوين است: «ساختار فعل خوارزمي»، «زبان خوارزمي» و «اسناد زبان خوارزمي» از هنينگ، «ماده‌هاي فعل ايمپرفكت خوارزمي»، « زبان خوارزمي و اوستايي»، «زبان خوارزمي در كتاب‌هاي فقهي»، «زبان خوارزمي» و «واژه بست‌ها در خوارزمي» از مكنزي، «زبان خوارزمي» از هومباخ و «نكاتي ديگر دربارة فرضية خوارزمي» از نيولي.