«مزامير داوود» پيش از هرچيز، تجربه‌اي معنوي است، كه روح و جسم را به موازات هم و پيوسته پيش مي‌برد. مزامير داوود، سه هزار سال قدمت دارند، كهن و نوين، صوت و سكوت در آن آميخته‌اند؛ صوتي كه ما را فراتر از معني هدايت مي‌كند و از اين متن يك شعر مي‌سازد. صوت در ذهن مخاطب، هم‌زمان معني و تصوير به وجود مي‌آورد. زبان شعر زباني نامحدود است، و مزامير شعرهايي است از زبان يك جنگجو، پادشاه، شاعر، نوازنده و از همه مهم‌تر پيامبر خدا. اين كتابچه حاوي برگردان چندين قطعه از مزامير داوود تحت برخي از اين عناوين است: طغيان؛ نيايش؛ بيداري؛ رويا؛ و پيامبر.