استاد دكتر «بدرالزمان قريب» به سال 1308 هـ . ش در تهران متولد شد. وي به عنوان شاگرد اول از مدرسۀ نوربخش، ديپلم طبيعي گرفته. سپس به سال 1332 در رشتۀ زبان ادبيات فارسي دانشگاه تهران پذيرفته شد و به سال 1336 كسب رتبۀ اول، ليسانس زبان و ادبيات فارسي گرفت و چون در آن زمان، مقطع فوق ليسانس نبود، بلافاصله وارد دورۀ دكتري شد. ايشان پس از يك سال از شروع دورۀ دكتري، اين رشته را در دانشگاه پنسيلوانيا ادامه داد. در پنسيلوانيا نزد پروفسور «كنت»، فارسي باستان خواند. اما پس از چندي پروفسور كنت درگذشت و «مارك درسون» براي تدريس دروس زبان‌هاي ايران برگزيده شد. به پيشنهاد مارك درسون دكتر قريب به دنياي زبان فلسفه وارد گرديد. ايشان علاوه بر آموختن ديگر زبان‌هاي ايراني باستان و ميانه، آواشناسي را نيز فراگرفت. دكتر قريب اكنون استاد بازنشستۀ گروه فرهنگ و زبان‌هاي باستاني دانكشدۀ ادبيات دانشگاه تهران و عضو پيوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسي است. كتاب حاضر حاوي مقالاتي است كه به مناسبت بزرگداشت اين داستان از سوي دوستداران، دانشجويان، پژوهشگران، استادان و همكاران ايشان تدوين گرديده است.