«ماريا كالاس» در دوم دسامبر 1923 در نيويورك به دنيا آمد. در چهارسالگي نخستين نشانههاي استعداد در موسيقي را نشان داد و آن، نواختن پيانو بود. «اوانگليا» ـ مادر ماريا ـ كه مصمم بود از دخترانش «جكي» و «ماريا» ستارههاي هنري بسازد موفق شد يک استاد ايتاليايی برای آموزش پيانو برای دختران پيدا کند.خانم «ساندرينا» اولين معلم موسيقي ماريا محسوب ميشود. ماريا در هشت سالگي قطعة «لاپالوما» را به تنهايي فراگرفت و ده سال داشت كه قطعهاي از «اپراي كارمن» را خواند. با آن كه ماريا به رشتة دندانپزشكي ابراز علاقه ميكرد، اما سرنوشت براي او موسيقي را تعيين كرده بود. با بازگشت ماريا به سرزمين اصلي خود يونان، تحولي در زندگي وي رخ داد و آن پذيرفته شدن براي تحصيل در كنسرواتور بود. او براي اولينبار در سال 1948 در نقش توسكا بر روي صحنة اپرا رفت. ماريا در اين زمان هجده سال بيشتر نداشت، اما يك توسكاي خارقالعاده و فراموش نشدني شد. از ديگر اپراهايي كه ماريا در آن نقش ايفا كرد عبارتاند از: اپراي آتن (فيدليو)؛ اپراي ايلترو واتور (1953)؛ اپراي نورما در پاريس (1965)؛ اپراي لاوستاله (1954)؛ اپراي مدا (1959)؛ اپراي مادام رباترفلاي؛ اپراي لاتراوياتا؛ اپراي لاسونامبولا (1955). ماريا كالاس در شانزدهم سپتامبر 1977 در پاريس درگذشت، در بيستم سپتامبر سوزانده شد و هفتم ژوئن 1979 خاكسترش به دست امواج درياي اژه سپرده شد. كتاب حاضر به شرح زندگاني «ماريا كالاس» ـ از بنيانگذاران روشي نو در خوانندگي اپرا ـ و اپراهاي اجرا شده به وسيله وي اختصاص يافته است. در پايان نيز تصاويري از وي درج گرديده است.