"يوهان سباستيان باخ"، (1685-1750) آهنگ‌ساز آلماني و يكي از بزرگ‌ترين موسيقي‌دانان جهان بود. وي در 10 سالگي يتيم شد و برادرش از او سرپرستي كرد و موسيقي را به او تعليم داد. در سال 1703 در اركستر مجلسي دربار يوهان ارنست، امير و ايمار، ويولن‌نواز و در اواخر همان سال در آرنشتات، ارگ‌نواز گرديد. در سال 1707 در مولهاوزن ارگ‌نواز بود و در سال 1708 ارگ‌نواز و ويولن‌نواز دربار وايمار شد. در سال 1717 به خدمت امير كوتن پيوست و در 1723 در يانپريك سكني گزيد و تا آخر عمر در آن‌جا ماند و علاوه بر ادارۀ امور موسيقي در چندين كليساي لايپزيگ به تعليم نيز اشتغال داشت. در سال 1749 به كلي كور شد. از آهنگ‌هاي باخ، فقط تعداد كمي از آن‌ها در زمان حياتش به طبع رسيد و تا نزديك صد سال پس از مرگش بزرگي مقام وي مجهول ماند. باخ صورت موسيقي معروف به فوگ را به سرحد كمال رسانيد. وي آهنگ‌هاي مذهبي و غيرمذهبي ساخته است ولي در درجۀ اول بايد او را آهنگ‌‌ساز كليسايي محسوب داشت. مهم‌ترين آثار آوازي وي كانتات‌ها و اوراتوريوهاي مذهبي است كه معروف‌ترين آن‌ها پاسيون قديس يوحنا و پاسيون قديس متي است. و نيز بيش از 30 كانتات غيرمذهبي تصنيف كرد و براي بيش از 300 سرودۀ مذهبي لوتر آهنگ ساخت. وي سرانجام به سال 1750 درگذشت. نوشتار حاضر به شرح زندگي باخ ـ آهنگ‌ساز و نوازدۀ برجستۀ آلماني قرن 17 و 18 به همراه سال‌شماري از زندگي وي و خاندانش اختصاص يافته است.