استرس نه يك محرك است و نه يك پاسخ، بلكه برآيند تعاملي است كه فرد و محيط را تحت تاثير قرار مي‌دهد. به عبارت ديگر، استرس در رابطه‌ي بين فرد و محيط به وجود مي‌آيد. فشار رواني هنگامي خوب است كه با استفاده از برانگيختگي، پاسخ‌هايي براي كنار آمدن با محرك تنش را به وجود آورد. فشار رواني خوب هنگامي رخ مي‌دهد كه محرك تنش‌زا، توانايي‌هاي فرد را به چالش برمي‌انگيزد، اما بر آن غلبه نمي‌كند. زماني كه محرك تنش‌زا براي توانايي‌هاي فرد براي كنار آمدن، غلبه كند يا آن كه از برانگيختگي ايجاد شده به گونه‌اي سازنده استفاده نشود، فشار رواني بد رخ مي‌دهد. بنابراين مي‌توان گفت وجود سطحي از استرس براي ايجاد انگيزه در فرد لازم است. كتاب حاضر به منظور آشنايي با استرس و چگونگي مهار آن به نگارش درآمده و موضوعات آن بدين‌قرار است: تعريف استرس و ماهيت آن؛ ويژگي‌هاي محرك تنش‌زا؛ شناسايي علايم استرس؛ و راهبردهاي مقابله با استرس اعم از راهبردهاي شناختي و رفتاري.