نوشتار حاضر از دو بخش، يادداشت‌هاي ماكسيسم گوركي" و متن "اعتراف من" تشكيل شده است. بخش اول، يعني يادداشت‌هاي ماكسيم گوركي به خاطرات كوتاه و مشترك بين وي و تولستوي و بيش‌تر با موضوع مسائل ديني و بحث بر سر واقعيت انديشه‌هاي ديني و كليسا اختصاص يافته است. تولستوي از سال 1881 به بررسي و انديشه درباره‌ي دين پرداخت. به صومعه‌ها و كليساهاي بسياري سفر كرد و با روحانيون و بزرگان مسيحي بحث و گفت‌وگوهاي فرواني انجام داد. اين بحث‌ها همگي سبب شد كه تولستوي از بسياري جنبه‌هاي مذهب ارتدوكسي به انتقاد بپردازد. و در اين راه حتي بار ديگر انجيل را به زبان روسي ترجمه كند. بازتاب انديشه‌ها و مطالعات تولستوي در اين زمينه در كتاب "اعتراف من" به نمايش درآمده است. به نظر تولستوي هدف اصلي دين مسيحيت عشق و محبت به ديگر انسان‌ها بود، ولي كليساهاي روسيه در آن زمان تنها به جانبداري از جنگ، خونريزي و قدرت مي‌پرداختند. كتاب حاضر، گوشه‌اي از زندگي واقعي تولستوي است كه بلافاصله پس از انتشار توقيف شد و حتي يادداشتي كه نويسنده به آخر كتاب افزود، سبب نگرديد تا به آن اجازه‌ي انتشار در روسيه داده مي‌شود. اين نوشته صادقانه‌ترين پرسش‌ها در باب مفهوم زندگي و هستي است و در نهايت گوشه‌اي از انديشه‌هاي فلسفي و ديني حاكم بر روشنفكران اروپايي در پايان سده‌ي نوزدهم را نشان مي‌دهد و البته نگاهي دقيق و انتقادي به مسيحيت و به ويژه مذهب ارتدوكس دارد.